Friday, January 17, 2014


 شهاب الدین سهروردی


نهر هایی از جگر آسمان کندم
تاول های تاریک از سینه زمین 

 ودوباره برگشتم

  در این بازگشت راهی نبود
  دراین  راه انجامی
و در این انتها  هیچ نقطه ی پایانی
ساعت تمام و ازنودایره  چرخید 

 

 زخم را گل سرخ رویید 
   به خطی عاشقانه 
آیینه را نوشتم  : روشنایی 
هم خاک وهم  آسمان  را 
برباد  دوره کردم

No comments:

Post a Comment